Varmamótin eru steypumót úr frauðplasts-einingum. Mótunum er raðað upp í veggi, sem síðan er steypt í. Með Varmamótum sparast mikil vinna við uppslátt og ekki þarf að einangra veggina seinna, því sjálf mótin eru einangrunin.
Hornamótin eru veikustu mótin vegna þess að í þeim er lengra á milli plasttengjanna. Mikilvægt er þess vegna að setja góðar styrkingar á öll horn, bæði að utan og innan.
Allan afskurð er hægt að nota, en best er að hafa hann sem efst í veggjunum þar sem þrýstingurinn á mótin er minnstur. Best er að nota heil mót neðst í veggjunum.
Það er óhætt að raða veggjum upp í fulla hæð 2,5-3m og dæla síðan steypunni varlega í mótin. Mjög góð aðferð er að hlaða vegginn upp í efri brún á gluggum og steypa svo. Síðan er veggurinn kláraður alveg upp og jafnvel þaksperrur settar í og að lokum steypt.
Það er óhætt að raða veggjum upp í fulla hæð 2,5-3m og dæla síðan steypunni varlega í mótin. Mjög góð aðferð er að hlaða vegginn upp í efri brún á gluggum og steypa svo. Síðan er veggurinn kláraður alveg upp og jafnvel þaksperrur settar í og að lokum steypt.
Best er að nota steypudælu og dæla steypunni þannig í mótin. Það er alls ekki ráðlegt að dæla stöðugt í mótin á sama stað, heldur skal farið 5 til 6 hringi í kringum bygginguna með dæluna.
Best er að dæla steypunni niður við lóðréttu stífunar sem settar eru á 60-120 cm millibili því að þar er styrkurinn mestur.
Það hefur sýnt sig í gegnum árin að mótaröð nr. 2 frá sökkli hefur helst viljað springa þegar steypu er dælt í mótin , þess vegna ráðleggjum við mönnum að skrúfa lárétt borð á mótaröð nr. 2. að utan og innanverðu.
Nauðsynlegt er að gera sér grein fyrir því að einangrunarmót eru viðkvæm og auðvelt er að brjóta þau. Stranglega er bannað að stíga upp á þau eða að setjast á mótin.
Mikilvægt er að nota rétta steypu í einangrunarmót. Æskilegt er að kornastærð í steypunni sé ekki stærri en 20 mm og steypan skal einnig vera vel fljótandi (flotefni í steypunni skal vera nægjanlegt).
Ekki er nauðsynlegt að nota “vibratora” í steypuna, ef steypan er vel fljótandi er nægjanlegt að pískra í steypuna með löngum pískum. Ef menn vilja nota “víbratora” í steypuna skal farið varlega með þá, því auðvelt er að sprengja mótin með öflugum “víbratorum”.
Öll steypumót geta sprungið þegar steypt er í þau. Ef mótin springa þá er mikilvægt að halda ró sinni. Hreinsa skal úr sárinu þar sem sprungan myndast og loka sprungunni aftur. Síðan er haldið áfram með steypuvinnuna.